Selecteer een pagina

Oog om oog: Beste Duco, beste Rolf

Algemeen
Oog om Oog Maandelijks een e-mailwisseling tussen twee communicatieprofessionals over vorm, beeld en inhoud. De rubriek Oog om Oog staat onder redactie van Rolf Hermsen.


Beste Duco,
Even een gegeven paard in de bek kijken: de Uitkrant, de volledige culturele maandagenda van Amsterdam en nog gratis ook. Jarenlang was dat inderdaad een krant, nu is hij gerestyled en heeft een magazineformaat.
De hele Uit-handel is trouwens herzien. Er is een nieuwe huisstijl waarin alle varianten passen: Uitkrant, Uitburo, Uitlijn, Uitflits (op AT5), Uitgids…
Over dat nieuwe jasje ben ik wel enthousiast. Het basislogo is simpel, krachtig, herkenbaar en laagdrempelig; de verbeelding van Uit (pijltje komt uit vakje) lijkt mij begrijpelijk voor publiek van 8 tot 88. Heb je de Uitflits op AT5 wel eens gezien? Dan zie je dat de nieuwe stijl ook op tv leuk werkt.

Het blad Uitkrant ziet er op het eerste gezicht goed uit. Aantrekkelijk. Een handzaam standaardformaat en een mooie omslag die elke maand anders kan zijn binnen een vast stramien. Ook bladeren is niet onaangenaam, hoewel ik me dan al een beetje begin te storen aan de typografie. Het oude ontwerpersdogma dat het heel chic is om alles uit n lettertype te zetten is hier toegepast met de Scala Sans. Helaas. Deze verzorgde, mooie letter van Nederlandse komaf heeft iets te veel karakter en te weinig compactheid voor deze toepassing. Vreemd eigenlijk, want de Scala Sans is een schreefloze variant van het lettertype dat ooit speciaal voor Muziekcentrum Vredenburg is ontwikkeld.

De letterkeuze, maar meer nog hoe de letter gebruikt wordt, wreekt zich vooral in de agenda-informatie en daarvoor bekijk je die krant nou juist. De opmaakkeuzes (wat is groot en wat klein, wat dik en wat dun) maken de betweter in mij wakker. Slecht getypografeerd! roept ie. Ja, het is een rommeltje. Te weinig contrast dus te veel gezoek. Geen witregels want daar hebben we geen ruimte voor. Een brei van vette, halfvette, onvette en extravette lettertjes staat de vluchtig scannende gebruiker in de weg.
Die wil eerst weten: zit er wat leuks voor me bij? En dan: wanneer is dat en waar?
Leg de Time Out (Londen) er eens naast. Ook niet ideaal misschien, maar de naam van artiest of voorstelling springt er wl uit. Die kolommetjes wil ik grg doorneuzen op zoek naar mijn favoriet. En dat effect mist onze Uitkrant-agenda.
Design wordt steeds belangrijker (gevonden) want productonderscheid verdwijnt ten gunste van merkonderscheid en uitstraling is alles. Maar als je voor die uitstraling gevallen bent, zit je, eenmaal thuis, niet zelden met een kat in de zak. En dat valt tegen als je een gratis paard verwacht.
Rolf Hermsen

Beste Rolf,
Beeld maken is het beleven van een uniek moment dat je probeert vast te grijpen. Als mensen daarvoor betalen is dat mooi, maar vooral een constante feedback over die beelden is een rijkdom. Nietszeggende kortstondige pikkenstrelerij is iets wat je zoveel om je heen ziet dat je het maar beter kunt negeren.
Praten over Artis of over het UIT logo is praten over lucht. Ik zie dit als een leuk item voor een serieus praatprogramma van de VPRO waarbij je na een minuut al door hebt dat het niet over het onderwerp gaat, maar over de pr van de spreker.
De inhoud van de Uitkrant is overigens zeer prettig te lezen. Het zegt mij duidelijk waar ik wat kan zien voor hoeveel geld en hoe laat ik er aanwezig moet zijn. Een ding valt me daarbij op, dat die Scala Sans zon intrigerende letter is. Voor een Nederlandse letter is ie ietwat warmbloedig. Hij (een echt mannelijk lettertype) heeft de neiging om zo tegen 13.00 uur eens even lekker in de schaduw te gaan liggen. Het is een type dat het er ook goed van neemt. Stukje meloen, een stevige neger bij zich om m even te masseren en uit de CD-man naast hem de soezerige klanken van Zita Swoon.
Er gloort hoop aan de horizon, Rolf. Het lettertype van de Uitkrant zal net als dit item vanzelf wel weer verdwijnen met de komst van weer een andere redactie.
Duco de Vries

Beste Duco,
Zonnetje in mijn huis! Redder in de nood! Ik stond op de rand maar jouw wijze woorden weerhielden me van de sprong. Dat ik dat niet eerder zag, h? Dat alles ijdelheid is, of lucht zoals jij zegt. Ik ben opgelucht, nee: verlicht! Ik ga in de zon liggen, tegen een grote zachte letter aan, de Z van Zen denk ik. Maar dan wel een comfortabel Coopertjeblack, niet zon hoekige Scala.
Wat kan ik verder zeggen? Jij hebt je stukje pr ook weer gehad. Everybody happy.
No further questions, your honour.
Rolf

Volgende maand correspondeert hij weer met Eymert van Manen

Auteur: Duco de Vries is fotograaf en docent aan de Academie in Amsterdam. Rolf Hermsen is grafisch ontwerper.
468

Reactie verzenden

Share This